حمایت از فردی که حال روحی خوبی ندارد

چگونه می‌توانید به دیگران کمک کنید تا حال بهتری داشته باشند؟ برای حمایت از کسی که حال روانی خوبی ندارد، لازم نیست متخصص سلامت روان باشید.

گاهی اوقات افراد برای بهتر شدن حالشان به کمک یا حمایت از اطرافیان نیاز دارند. شما می‌توانید به روش‌های مختلف از خانواده، دوستان، همکاران یا دیگر افرادی که می‌شناسید حمایت کنید. مهم‌ترین نکته این است که نشان دهید برای فرد حضور دارید، بدون قضاوت گوش دهید، با او صحبت کنید و شاید فعالیت‌های شاد و سرگرم کننده ای برای انجام با هم پیدا می کنید. صحبت کردن درباره موضوعات مختلف – نه فقط درباره احساسات – راهی عالی برای نشان دادن توجه و ایجاد فضای راحت‌تر برای صحبت درباره مسائل دشوارتر است. برای حمایت از کسی که نیاز به کمک دارد، نیازی نیست متخصص سلامت روان باشید.

نکاتی برای حمایت از کسی که حال روانی خوبی ندارد

مشکلات روانی همیشه آشکار نیستند، بنابراین اگر نگران کسی هستید، از او بپرسید که حالش چطور است. ممکن است حمایت از فردی که حال روحی خوبی ندارد دشوار به نظر برسد. اما مهم‌ترین چیز این است که نشان دهید به او اهمیت می‌دهید—برای مثال با گوش دادن و ارائه کمک.

اگر با فردی که حال روحی خوبی ندارد صحبت می کنید:

جرأت کنید بپرسید: حالش چطور است؟ یک زمان و مکان مناسب انتخاب کنید که بتوانید بدون مزاحمت صحبت کنید. گاهی صحبت کردن هنگام انجام فعالیتی دیگر، مانند پیاده‌روی یا نوشیدن یک فنجان چای، راحت‌تر است.
به خواسته‌های فرد احترام بگذارید. اگر او تمایلی به صحبت کردن ندارد، شاید احساس کند که این موضوع خیلی خصوصی است یا از بیان احساساتش خجالت بکشد. اگر او نخواست صحبت کند، ناراحت نشوید. مهم‌ترین نکته این است که نشان دهید برای او اهمیت قائل هستید. به او بگویید که اگر زمانی خواست صحبت کند، شما در کنارش هستید.
با دقت و بدون قضاوت گوش دهید. نشان دهید که به حرف‌های او توجه دارید؛ مثلاً با تکان دادن سر، تایید کردن یا حفظ ارتباط چشمی. اگر متوجه نشدید سؤال کنید. از ارائه سریع راه‌حل یا تعریف کردن از تجربیات شخصی خودداری کنید. احساسات ناخوشایند او را تأیید کنید. می‌توانید بگویید: "به نظر می‌رسد که دوران سختی را می‌گذرانی." از او بپرسید که چه چیزی می‌تواند شرایط را بهتر کند. به این ترتیب، شما فرد را دعوت می‌کنید تا با هم وضعیت را مدیریت کنید و به‌صورت راه‌حل‌محور پیش بروید. سخت‌گیر بودن و تلاش برای وادار کردن فردی که حال روحی خوبی ندارد تا "خودش را جمع‌وجور کند" یا مشکل را حل کند، می‌تواند باعث اضطراب، شرم و احساس گناه شود. اغلب کافی است فقط در کنار او باشید و گوش دهید.
امید بدهید. بگویید که باور دارید اوضاع بهتر خواهد شد، حتی اگر اکنون دشوار به نظر برسد. توضیح دهید که با هم از این مرحله عبور خواهید کرد و این طبیعی است که افراد گاهی حال خوبی نداشته باشند و در لحظه هیچ امیدی نبینند، اما بعداً احساس بهتری پیدا کنند. همچنین می‌توانید پیشنهاد دهید اطلاعاتی درباره حمایت‌ها و منابع موجود تهیه کنید که ممکن است برای فرد مفید باشد، به‌ویژه اگر آنچه فرد می‌گوید شما را نگران می‌کند.
اگر فرد حال روحی بسیار بدی دارد، او را تشویق کنید که به دنبال کمک حرفه‌ای باشد. شما نمی‌توانید روانشناس او باشید، اما می‌توانید انسانی همراه باشید. می‌توانید پیشنهاد دهید که برای رزرو وقت ملاقات کمک کنید یا در مراجعه به مراکز درمانی همراهی‌اش کنید. واضح بگویید که تا زمانی که او کمک دریافت کند در کنارش خواهید بود و حتی پس از آن نیز در زندگی او باقی خواهید ماند. اگر فکر می‌کنید خوب است افراد بیشتری در اطراف او از وضعیتش مطلع شوند، می‌توانید بپرسید آیا اجازه دارد با شخص دیگری که به او اعتماد دارد صحبت کنید.

از او بپرسید که آیا دوست دارد با هم کاری انجام دهید و چه چیزی حال او را بهتر می‌کند؟افراد در بیشتر موارد از انجام کارهای که دوست دارند حال بهتری پیدا می‌کنند. شاید این فعالیت‌ها شامل نوشیدن قهوه، قدم زدن، تماشای فیلم، فوتبال بازی کردن یا چیزهای دیگر باشد. پیشنهاد امتحان فعالیت‌های جدید نیز هم می‌تواند مفید باشد، زیرا علایق جدید می‌تواند منجر به روابط و تعامل جدید شود.اکثر ما زمانی که حال خوبی نداریم، از داشتن روتین‌ها و ارتباطات روزمره احساس بهتری پیدا می‌کنیم. بنابراین می‌توانید بپرسید آیا دوست دارد مثلاً با هم ورزش کنید، مطالعه کنید یا فعالیت دیگری انجام دهید. به توان و حال فعلی او گوش دهید تا فعالیت‌ها برایش سنگین نباشد.
صبور باشید. نشان دهید اگر فرد خواست صحبت کند یا کاری انجام دهد، در کنارش هستید حتی اگر فرد به اندازه قبل اجتماعی نباشد، با او در تماس باشید و ارتباط را حفظ کنید.

حمایت برای جستجوی کمک حرفه‌ای

اگر فکر می‌کنید فرد به حمایت و کمک بیشتری نیاز دارد، می‌توانید کمک کنید تا راه درست را پیدا کند.

جستجوی کمک برای فردی که حال خوبی ندارد، می‌تواند دشوار باشد. ممکن است برای فرد دشوار باشد آنچه را که تجربه می‌کند توضیح دهد یا احساسات خود را به‌طور مستقیم بیان کند. معمولاً روند درمان به این شکل است که ابتدا ارزیابی‌هایی انجام می‌شود و سپس فرد بر اساس وضعیت اضطراری به جلسات درمانی یا قرار ملاقات بعدی ارجاع داده می‌شود. این روند ممکن است با نیاز فوری فرد برای صحبت کردن مطابقت نداشته باشد. فرد ممکن است احساس کند پس زده شده یا بین مراکز مختلف جابه‌جا می‌شود. یه همین دلیل مهم است که شما به‌عنوان یک حامی از مراکز درمانی بخواهید در مورد مراحل بعدی شفاف باشند: چه کسی تماس خواهد گرفت یا باید خود او تماس بگیرد؟ این تماس چه زمانی و چگونه انجام خواهد شد؟